جمعه، خرداد ۱۴، ۱۳۸۹

هرکسی از ظن خود شد یار من/// از درون من نجست اسرار من

يك ديوانگي كردم به خير گذشت. امروز يك هفته از حماقتم ميگذرد . مزاجا سلامت هستم . سردرد و كوفتگي بدنم رو به بهبود است . نمي دانم عجالتا چه بنويسم و چگونه شرح ماجرا دهم . هر كس به ظن خود نظريه اي داده است. از همان لحظات  نخست كه ديگران از ماجرا آگاه شدند حرف و سخن و حديث فراوان گفته شد . اما هيچ كدام از اين ياوه ها حق و حقيقت و مراد مرا اثبات نكرد. به واقع نوشتن اين  وبلاگ  نگارش همين حق و حقيقت است و تحليل حادثه اي پيچيده ...... اما نه اين ماجرا .... بلكه حادثه اي عظيمتر و خارج از حد درك معمول و متعارف مرد مان اطرافم و  آن حادثه ي حظورم،  بودنم و ابراز وجودم . از امروز تصميم گرفتم جاي آنكه ديگران را با خودم كارد و پنير كنم خودم را با خودم در گير كنم شايد چيزي از ميانش در آمد ..... هيچ معلوم نيست چه خواهد شد ولي وظيفه  دارم   كه بجنگم.                    

 من با كسي پدر كشتگي ندارم . برعكس در بسياري موارد ديگران بسيار به من كمك كرده اند . اما چيزي كه هست دنياي من با دنياي حلقه اطرافم خيلي متفاوت است. دنياي ما و منافع ما از هم جداست .در حال حاضر حوصله چاق سلامتي با آدمهاي بيرون را ندارم .  خير سرم ، سرم  به تنم چسبيده که بمانم، بياستم و بجنگم. نميخواهم مثل يك ماهي كه روي خاك افتاده پر پر  بزنم. نميخواهم زير كوتاه سقف اتاقم پنهان شوم .... در اين روزها من تمام روز در خانه هستم و وقت را يكجوري مي گذرانم ... شبيه روزگار محكومين !!! . اما در همين ايام پر تشويش است كه من دگر بار به تماشا ايستاده ا.م

 روزهايي كه بر من گذشت گرچه روزهاي سختي بود و به آساني نگذشت اما به منظري ديگر برايم منشا خير و بركت بود چون كه معناي زندگي مرا وسعت داد. اين حادثه  شكل ظاهري ام  را كه در اين ساليان براي خودم ساخته بودم و آن همه درماندگي را در هم شكست و به يمن اين حادثه  بود كه رها كردم همه آن بيهودگي وكارهاي احمقانه را.

امروز اين حادثه سبب شد تا در حيطه اي عميقتر تفكر كنم .البته هيچ بلايي بقصد بركت نمي آيد بلكه بقول فرزانه اي اين تويي كه بايد بپذيري چگونه پذيراي اين غم و بلا باشي و دردست و پنجه نرم كردن با آن چه بياموزي؟.

 از امروز ديگر نميخواهم حاصل عمرم را با بازيگوشي هاي شنوندگان خوش خنده به تاراج دهم. امروز سرگردان  و سرگشته در مخيلا ت خودم قدم ميزنم و كتاب ذهنم را بلند بلند تكرار ميكنم تا باز با همه ي خستگي ها و نا تواني ها يادم بماند كه كيستم ؟ و جه بار امانتي بر روي دوشم گذاشته اند . يادم بماند كه مني كه از نگريستن به گذشته ي خود هراس دارد كيست ؟ و در كجاي اين حجم خالي كه دنيا نام دارد ايستاده است ؟

ميخواهم قصه هاي دلتنگي ام را برايت تكرار كنم و تو نيز سعي كني به خاطر سپاري تا اين قصه ها از جاني به جان ديگر و از جايي به جاي ديگر انتقال پيدا كند و معنا و ارزش ماندن را بيابد.                                                                                                                                من زنده ام .............. . 


نویسنده: مهرشاد
جمعه 14 خرداد1389 ساعت: 12:35
سلامممم نیما جان
واقعا" خوشحالم که وب نازت رو می بینم...
امیدوارم روز به روز موفق تر بشی....
××××××
همه ما دوست داریم یه وقتایی دور خودمون حصار بکشیم..کسی رو تو این حصار راه ندیم و گوشه گیری رو به همه چیز ترجیح بدیم..ولی نمی شه تا ابد تو این حصار موند...
××××××
بی صبرانه منتظرم اون حقیقتی رو که گفتی می خوای بگی رو بشنوم! حس کنجکاویه دیگه!
پس بنویس و بنویس و ما هم همیشه کنارت هستیم

مهرشاد عزیزم دلیلی واسه تمجید و مدح گقتن ندارم اما بی ریا میگم که آشنایی با تو نازنین گرچه از راه دور ولی بر من تاثیرعمیقی گذاشت . در این مدت با پدیده های آشنا شدم که پیش از این چه حواس پرت از کنارشان گذر میکردم. بهر حال از اینکه سفره ات را با من تقسیم میکنی بسیار ممنونم..... در ضمن مهرشاد جان دوست دارم در باره خود وب(قالب ،نثرنوشته ها و...)منو از نظر خودت بی بهره نذاری.
نویسنده: نقطه چین ها. . .
جمعه 14 خرداد1389 ساعت: 20:2
خیلی خوبه که برای زنده موندن میجنگی..
همین نوشتن خودش یه جنگیدنه..
برای بودن..

عکس پست قبلت فوق العاده اس..
همینطور آهنگ گوگوش..
تو هم لینک شدی..


یوسف

یوسف عزیزم مرسی. من دیگه واسه همیشه آماده ی جنگم . خوشحالم که وبلاگ مورد توجه تو نازنین قرار گرفته .
نویسنده: حامد
جمعه 14 خرداد1389 ساعت: 20:55
سلام نیما جان ..مرسی که به وبلاگم سر زدی رفیق
خوشحال میشم بازم بیای ..
مرسی که ما رو لینکیدی ..
منم شما رو لینکیدم
موفق باشی
به امیدی دیداری دیگر

مرسی . از اینکه دوستهای خوبی مثل شماها دارم خیلی خوشحالم .به خودم میبالم.
نویسنده: آریای کافه چی
شنبه 15 خرداد1389 ساعت: 11:39
سلام نیما جان...
خوش اومدی مرد...
اسمتو تو لیست کافه نشینا وارد کردم...
به کافه سر بزن...
خوبه که فهمیدی موندی پس باید بمونی...

آریا جان سلام از اینکه این فرصت مهم رو شما دوستان به من دادین تا در زاویه حضورتون قرار بگیرم ممنونم ...... بودن با دوستان هم حسی یک نعمت بزرگه. من زندگی و نعمت زنده بودن رو فهمیدم و تصمیم گرفتم واسه همیشه تو تاریخ بمونم.
نویسنده: اندوه پرست
شنبه 15 خرداد1389 ساعت: 13:13
این طور که معلومه این یه اتفاق نیست یه لطف الهیه که نسیب تو شده.
نوشته هات یه حس زیبا به نام امید رو در من به وجود آورد.ممنونم
و خوشحالم که آماده یی تا با تمام نا ملایماته این دنیای تاریک بجنگی.
راستی نیما جان با کمال افتخار لینک شدی تو شکوفه اندوه

امروز من از همیشه امیدوارتر هستم و خوشحالم که این حس به دیگران هم القا’ بشه . من آماده جنگ با قدرتهای شومی هستم که از خیلی وقت پیش کمر به نابودی من بستند.
نویسنده: احمد
شنبه 15 خرداد1389 ساعت: 14:15
سلام نیما جان. خوش اومدی. خوشحالم که باز هم یه هم حسِ دیگه به جمع ما اضافه شد تا همه با هم بودن رو فریاد بزنیم.

با هم میشه سنگ بی صدا رو
با ناز ترانه آشنا کرد

با هم پشت ما کوهه
نمیترسیم نمی افتیم نمی بازیم
این آواز نمیمیره تا وقتی که
هم آوازیم
نویسنده: شایان
شنبه 15 خرداد1389 ساعت: 17:11
به به یک پسر هوموسکشوال که قلم خوبی هم داره...
مبارکه آقاااااااا
1. عرض شود یک سایتی هست به نام www.night-skin.com که قالب های خوشگلی داره. سری های قدیمی و جدید رو نگاه کن و شاید یه قالب خوشگل از اونجا کاسب شی.
بعضی قالب ها هم ویروسی هستند اما این سایت آدم حسابی.
2. در مورد ایتالیک نوشتن... والا گردن من کج شد. ظاهرا خواننده ایرانی عادت به ایتالیک نداره مخصوصا برای کل یک مطلب.
3. وقتی یک وبلاگ جدید میزنی باید هروز حداقل پست بزاری تا 10-12 روز تا جا بیافتی و خواننده ثابت پیدا کنی.
4. سعی کن همیشه عنوان مطلب داشته باشی و عنوانت زیاد طولانی نباشه. البته این سلیقه ایه هاااا ولی عموما همین کار رو می کنند.
5. مطلبت رو با فکر و دقت و حساب شده آپ کن اما گه یک روز ازش گذشت دیگه ویرایشش نکن.
*********
درباره مطلبت:
ما همجنسگراها همیشه یه دوره ای تو خودمون میریم و حوصله هیچکی رو نداریم. البته زیاد حس با استریت گشتن هم نداریم و بیشتر دوست داریم با داداشی های هم حس خودمون حرف بزنیم، قدم بزنیم، سینما بیم، روی نیمکت پارک بشینیم و یا هر کار دیگه که دو تا رفیق می کنند بکنیم.

*********

ببین، زندگی جنگ نیست. زندیگی شوم نیست. زندگی قدرت شوم و دوشمن شوم نیست. تو اگه یه زندگیت سخت بگیری... شومش می کنی و اگه راحت باشی و خیلی چیز ها رو به بیخیالی بزنی... زندگی برات شیرین میشه. سعی کن نگاهت رو به زندگی تغیر بدی تا اینکه بگی من می خوام باهات بجنگم.
خودت هم گفتی. می خوای با خودت کارد و پنیر شی. برات آرزوی موفقیت می کنم در کشمکش نیمای سخت گیر و نمیای خوشبخت.
بووووووووووووس داداشی هم حس من!

سلام شایان جان . خوشحالم که هر وقت پشت کامپیوتر قرار گرفتم یک دوست جدید پیدا کردم. از اینکه نظر داده بودی ممنونم. خیلی خوب بود. بهر حال دوستان قدیمی تر بلا گر کمک خوبی هتند واسه آدمهای ناشی و مبتدی مثل من. شایان جان شنیدی میگن: "بسیا سفر باید تا پخته شود خامی". منم میگم بسیار نوشتن با ید تا پخته شود مبتدی. من سعی میکنم از سبکهای گوناگون ادبی در نوشتار استفاده کنم این کار را از بچگی دوست داشتم . در نوشته های بعدی در قالب های دیگر هم قلم فرسایی خواهم کرد.
نویسنده: پسر ناشنیده پند
شنبه 15 خرداد1389 ساعت: 20:45
سلام وبلاگ جالبی داری خواسته بودی لینکت کنم کردم

سلام. خیلی ممنون. به امید دیدار دوباره ات نازنین .....
نویسنده: Aria Lonely
یکشنبه 16 خرداد1389 ساعت: 11:35
ممنون از لینک داداش
موفق باشی
شما هم لینک شدی با اسم ستاره سوخته
شاد باشی و سلامت

مرسی آریا جان ...... تو هم همیشه شاد باشی و خرم.
نویسنده: اريا
یکشنبه 16 خرداد1389 ساعت: 21:8
سلام

چه قدر با مقوله ي دوست پسر و دوست دختر اشنايي دارين نظر شما درمورد سرانجام اين رابطه ها چيه ؟
ايا هيجان رو دوست دارين؟
نمي خوام پند بدم يا نصيحت کنم
با يه داستان در اين زمينه اپم
منتظر حضور ونظر شما دوست عزيز
نویسنده: آرش
دوشنبه 17 خرداد1389 ساعت: 14:24
ممنون كه به وبلاگم اومدي منتظر ميمونم براي پست هاي بعديت

مرسی آرش عزیز ... .
نویسنده: کلاس عشق
دوشنبه 17 خرداد1389 ساعت: 18:54
سلام
به چشم

چشمت بی بلا عزییییییییییزم... مرسی.
نویسنده: سیاوش
سه شنبه 18 خرداد1389 ساعت: 17:47
________________@@@@@_______
________________@@@@@_______
________________@@@@@_______
________________@@@@@_______
________________@@@@@_______
________________@@@@@_______
________________@@@@@_______
________________@@@@@_______
________________@@@@@_______
__@@@@@@@@@@@@@@_______
__@@@@@@@@@@@@@@_______
_______________________________
_________@@@@@@@___________
_____@@@@@@@@@@@_________
___@@@@@______@@@@@_______
__@@@@@_________@@@@@_____
_@@@@@___________@@@@@____
_@@@@@___________@@@@@____
_@@@@@___________@@@@@____
__@@@@@_________@@@@@_____
___@@@@@______@@@@@_______
______@@@@@@@@@@@________
_________@@@@@@@____________
________________________________
__@@@@@____________@@@@@__
___@@@@@__________@@@@@___
____@@@@@________@@@@@____
_____@@@@@______@@@@@_____
______@@@@@____@@@@@______
_______@@@@@__@@@@@_______
________@@@@@@@@@@________
_________@@@@@@@@@________
__________@@@@@@@@_________
___________@@@@@@@_________
____________@@@@@@__________
_______________________________
____@@@@@@@@@@@@@______
____@@@@@@@@@@@@@______
_________________@@@@@______
_________________@@@@@______
_________________@@@@@______
____@@@@@@@@@@@@@______
____@@@@@@@@@@@@@______
_________________@@@@@______
_________________@@@@@______
_________________@@@@@______
____@@@@@@@@@@@@@______
____@@@@@@@@@@@@@______




جایگاه انسانیت هر کس قلب خاموش اوست ، نه دهان پر حرفش.


هیچ نظری موجود نیست: